Een traditie van Stilte

“Hoewel Ramana Maharshi (1879-1950) zijn inzichten graag verwoordde tegenover iedereen die daar om vroeg, wees hij er dikwijls op dat zijn “stille leer” directer en krachtiger was”. Zo typeert een van de belangrijkste biografen van Ramana Maharshi, David Godman (1953), zijn onderricht. Godman bezocht de Ramana-ashram voor het eerst in 1976 en werkte er tot 1985 als archivarus. Na een tijd in Lucknow leerling van Papaji geweest te zijn, keerde Godman na diens overlijden weer terug naar de Ramana-ashram. Daar woont en werkt hij nog steeds. In 1985 publiceerde hij Be as you are, dat in 1990 in Nederland werd uitgegeven onder de titel De leringen van Ramana Maharshi. Het is een van de mooiste boeken over hem.

Volgens Godman bestond de ‘stille leer’ van Sri Ramana “uit een spirituele kracht die uit scheen te gaan van zijn gedaante, een kracht zo sterk dat hij hem beschouwde als het meest directe en belangrijkse aspect van zijn leer. In plaats van het geven van mondelinge instructies over hoe om te gaan met de geest, ging er zonder enige inspanning een stille kracht van hem uit die de geest van iedereen in zijn buurt automatisch tot rust deed komen. De mensen die afgestemd waren op deze kracht, vermeldden dat zij hem ondergingen als een staat van innerlijke vrede en welbehagen; bij sommige gevorderde leerlingen bracht hij zelfs een directe ervaring van het Zelf teweeg.”

Godman geeft aan dat deze methode van onderricht een lange traditie heeft in India. De meest beroemde vertegenwoordiger hiervan is Dakshinamurti. Hij wordt gezien als een manifestatie van Shiva als de guru van de allerhoogste kennis en inzicht. Zijn beeltenis komt in en rond vele hindoeistische tempels voor. Eens waren in zijn bijzijn vier geleerden tot een ervaring van het Zelf gebracht door de kracht van zijn Stilte. Sri Ramana sprak dikwijls met grote waardering over Dakshinamurti en zijn naam valt in veel van de gesprekken met zijn leerlingen. Wanneer mensen naar Dakshinamurti kwamen, hield deze zich aan een volledige stilte. Deze omvatte kijken, aanraken en instrueren. Zo’n stille benadering verandert het hart van de bezoeker. Het zal hem zuiveren en hem bevestigen in wie hij werkelijk is.