30 mei 2010

Papaji

Een van de bekendste leerlingen van Ramana Maharshi was Papaji (1910-1997). Sri H.W.L. Poonja, die door zijn leerlingen liefkozend Papa-ji werd genoemd, ontmoette Ramana Maharshi voor het eerst in 1944. Vanaf dat moment werd de advaita vedanta zijn leven. Nadat hij in 1966 met pensioen was gegaan, ging hij zelf satsangs geven. Vele jongere adviata vedanta leraren (onder andere Isaac Shapiro, Gangaji, Catharine Ingram, Premananda) zijn bij hem in de leer geweest en woonden voor korte of langere tijd in zijn kleine ashram in Lucknow. Hij overleed in 1997. Papaji sprak eens de volgende tekst uit:

You are the unchanging Awareness
in which all activities take place.
To deny this is to suffer, to know this is Freedom.
It is not difficult to realize this because it is your True Nature.
Simply inquire ‘Whom Am I?’ and watch carefully.
Do not make effort and do not stir a thought.
Look within, approach with all-devotion and stay as Heart.
Keep vigilant and you will see that nothing will arise.
You simply have to watch: where does mind arise from?
Where does thought come from?
What is the source of this thought?
Then you will see that you have always been Free
and that everything had been a dream.

26 mei 2010

De stemloze stem


Uit uw stem ontstond de schepping.
U bent het geluid van de bazuin
op de dag van de wederopstanding.

Ik vernam dat velen hun leven lieten
bij het horen van David’s zoete stem.
Mijn Heer, Uw stem is niet als die van David.
Mensen stierven van zijn stem,
maar werden levend van Uw melodie.

Deze onaangeslagen klanken komen niet uit de keel.
Het is een magneet die duizenden minnaars naar binnen trekt.

Mijn hart, wees eens eerlijk.
Waar heb je de afgelopen nacht wijn gedronken,
dat je nu al sinds het ochtendgloren
zo extatisch aan het zingen bent?

Dus wie een goed zaait, zal geen slechte vruchten plukken.
Zijn wezen is niet deze uiterlijke stem.
Wees stil! Zodat Hij zich kan openbaren,
door de stemloze stem.


Rumi - Perzisch dichter (1207 – 1273)

5 mei 2010

De heilige klank OHM

In het Sanskriet is OHM de heilige klank. Een Sanskriet-deskundige vertelde me eens dat het Sanskriet oorspronkelijk een klankentaal was. Wij kunnen ons nu moeilijk voorstellen hoe zo’n taal klonk, maar mensen begrepen aan de klank wat er bedoeld werd. OHM was de moeder van alle klanken. Klank maken is in eerste instantie niet anders dan je mond open doen (O), een klank laten ontstaan (H) en je mond weer dicht doen (M). Pas in een later stadium is deze klankentaal omgezet in een geschreven symbolentaal.

Het symbool voor de klank OHM drukt de diepe, spirituele betekenis van de klank uit. In India maakt men onderscheid tussen vier stadia van bewustzijn. Naast de ons bekende stadia van bewustzijn (waken, slapen en dromen) is er nog een vierde bewustzijnstoestand die turiya wordt genoemd. Turiya wordt wel vertaald als het ‘volmaakt-bewust-zijn’: een bewustzijnstoestand waarin het bewustzijn zich niet vereenzelvigt met wat er in verschijnt. Deze bewustzijnstoestand is bijvoorbeeld aanwezig in de stilte. In de stilte ben je op natuurlijke wijze verbonden met het bestaan. Deze natuurlijke staat van éénzijn wordt bedoeld met turiya.

In het geschreven symbool van de OHM-klank worden de drie bekende bewustzijnstoestanden afgebeeld in de vorm van drie open klankschalen, die met elkaar verbonden zijn. Daarboven staat de klankschaal met de punt in het midden afgebeeld: dat is het symbool van turyia. Door het zingen van OHM komen we in verbinding met wie we werkelijk zijn, met het ‘volmaakt-bewust-zijn’. OHM, shanti, shanti, OHM.

1 mei 2010

De Bron

Op de openingspagina van de website van een van de docenten van de Indiase muziekweek, Marijke Koerselman (http://www.allesismuziek.nl/) staat het volgende vers van de Perzische dichter Rumi (1207 – 1273):

Maak alles in je tot een oor,
elk atoom van je wezen,
en je zult op elk moment horen
wat de Bron je toefluistert…