26 november 2011

De Stilte als de taal van wie je werkelijk bent


Op de eerste Landelijke Dag van de Stilte (30 oktober 2011) heb ik in de Amsterdamse boekhandel Au Bout du Monde een lezing gegeven onder de titel Ode aan de Stilte. Hieronder volgt een deel van die lezing. Als je de volledige tekst van de lezing wilt ontvangen, stuur mij dan een mailtje (gardenofsilence@xs4all.nl), dan stuur ik je die tekst toe.

“In de Indiase traditie van de advaita vedanta (de non-dualiteit) gaat het om de directe beleving van wie je werkelijk bent. Die beleving kan niet in woorden worden gevat. De taal van wie je werkelijk bent, is de Stilte.

Nisargadatta Maharaj (1897-1981) is een van grote leraren in de traditie van de Advaita Vedanta. Hij verbleef het grootste deel van zijn leven in Mumbai. Zijn bekendste boek is I am That dat ook in het Nederlands is vertaald. Daarin staat bijvoorbeeld: "Geen enkele gedachte kan de natuurlijke staat van onze geest zijn, alleen de Stilte kan dat zijn. Niet de gedachte aan Stilte of het idee van Stilte, maar de Stilte zelf”.

De grootmeester van de Stilte is ongetwijfeld Ramana Maharshi (1879 – 1950). Hij leefde in het Zuid-Indiase Tiruvannamalai, aan de voet van de berg Arunachala, voor veel Hindoes de heilige berg van Shiva. Ramana Maharshi droeg zijn inzichten vooral over door middel van de Stilte. Hij vroeg degenen die hem in zijn ashram opzochten, stil te zijn en hem aan te kijken. In die ontmoeting in Stilte, ervaarde je voor een moment wie je werkelijk bent. Het zaadje was gezaaid. Problemen vielen stil. Daarvoor in de plaats kwam een gevoel van intens geluk en vrede. Tijdens de drie keren dat ik nu zijn ashram heb bezocht, onderging ik eenzelfde ervaring wanneer ik in de grote meditatiehal via een levensgrote foto langdurig in zijn ogen keek. Het is dezelfde foto die hier ook in een hoekje van de boekhandel hangt.

Onder de titel Sprekende Stilte schreef Han van den Boogaard - eindredacteur van het tijdschrift InZicht - in 2003 een prachtige, geïnspireerde biografie over het leven en de leer van Ramana Maharshi. Hij schrijft dat “veel bezoekers van de ashram vaak werden overmand door een extreem soort kalmte waarin geen plaats meer was voor gedachten en die uiteindelijk leidde tot een ongekend gevoel van innerlijke vrede”. Of zoals een van Ramana’s leerlingen Swami Ananda schreef: “Het is waar dat hij ons onderwees in stilte, maar nooit was stilte welsprekender.”

Hoewel Ramana Maharshi zijn inzichten graag verwoordde tegenover iedereen die daar om vroeg, wees hij er dikwijls op dat zijn “stille leer” directer en krachtiger was. Een van de belangrijkste biografen van Ramana Maharshi is David Godman (1953). Godman bezocht de Ramana-ashram voor het eerst in 1976 en woont en werkt er nog steeds. In 1985 publiceerde hij Be as you are, dat in 1990 in Nederland werd uitgegeven onder de titel De leringen van Ramana Maharshi. Het is een van de mooiste boeken over Ramana.

Volgens Godman bestond de ‘stille leer’ van Ramana “uit een spirituele kracht die uit scheen te gaan van zijn gedaante, een kracht zo sterk dat hij hem beschouwde als het meest directe en belangrijkste aspect van zijn leer. In plaats van het geven van mondelinge instructies over hoe om te gaan met de geest, ging er zonder enige inspanning een stille kracht van hem uit die de geest van iedereen in zijn buurt automatisch tot rust deed komen. De mensen die afgestemd waren op deze kracht, vermeldden dat zij hem ondergingen als een staat van innerlijke vrede en welbehagen.”

Of zoals een hedendaagse advaita-leraar, Robert Spira, onlangs in het tijdschrift InZicht schreef: “De woorden van de leraar zijn de vorm die de Stilte aanneemt, en het is de Stilte zelf die middels het antwoord van de leraar overgebracht wordt”.

3 november 2011

The Self



The Self is only Being,
not being this or that.
It is Simple Being.
BE, and there is the end of ignorance

Ramana Maharshi (1879 – 1950)

19 oktober 2011

Dakshinamurti

In de hindoeistische traditie wordt Dakshinamurti gezien als een van de vele gedaanten van Shiva. Hij wordt vereerd als de God van de wijsheid en van de meditatie.


Sri Ramana Maharshi (1879 - 1950) vertelde eens dit verhaal over Dakshinamurti: “When the four elderly Sanakadi rishis first beheld the sixteen-year-old Sri Dakshinamurti sitting under the banyan tree, they were at once attracted by Him, and understood that He was the real Sadguru. They approached Him, did three pradakshinas around Him, prostrated before Him, sat at His Feet and began to ask shrewd and pertinent questions about the nature of reality and the means of attaining it. Because of the great compassion and fatherly love which He felt for His aged disciples, the young Sri Dakshinamurti was overjoyed to see their earnestness, wisdom and maturity, and gave apt replies to each of their questions. But as He answered each consecutive question, further doubts arose in their minds and they asked further questions. Thus they continued to question Sri Dakshinamurti for a whole year, and He continued to clear their doubts through His compassionate answers.

Finally, however, Sri Dakshinamurti understood that if He continued answering their questions, more doubts would arise in their minds and their ignorance would never end. Therefore, suppressing even the feeling of compassion and fatherly love which was welling up within Him, He merged Himself into the Supreme Silence. Because of their great maturity (which had ripened to perfection through their year-long association with the Sadguru), as soon as Sri Dakshinamurti assumed Silence, they too automatically merged into Supreme Silence, the true state of the Self.”

4 oktober 2011

Een nieuw initiatief: de Ramana Satsanga

Ramana Maharshi (1879 – 1950) is een van de grootste leraren in de non-dualistische traditie van de Advaita Vedanta. Hij leefde in het Zuid-Indiase Tiruvannamalai, aan de voet van de berg Arunachala, voor veel Hindoes de heilige berg van Shiva. Ramana Maharshi droeg zijn inzichten vooral over door middel van de Stilte. Hij vroeg degenen die hem in zijn ashram opzochten, stil te zijn en hem aan te kijken. In die ontmoeting in Stilte, ervaarde je voor een moment wie je werkelijk bent. Problemen en woorden vielen stil. Daarvoor in de plaats kwam een gevoel van intens geluk en vrede.

Ramana Maharshi heeft velen geïnspireerd in hun spirituele zoektocht. Onvermoeibaar riep hij zijn bezoekers op om door middel van zelfonderzoek een rechtstreekse ervaring van het Zelf tot stand te brengen. Maar ook na zijn heengaan in 1950, voelden velen zich sterk tot hem aangetrokken en probeerden zij het zelfonderzoek in praktijk te brengen. Het gaat om de voortdurende verbinding met het Zelf, met het Zijn. In het Sanskriet heet dat Satsanga. Satsanga is de combinatie van twee woorden: sat betekent onder andere ‘zijn’ en sanga betekent ‘gezelschap’ of ‘verbinding’.

Het centrum van de activiteiten rond Ramana Maharshi is nog steeds zijn ashram in Tiruvannamalai. Maar wereldwijd zijn er inmiddels ongeveer veertig groepen en centra die zijn gedachtegoed levendig houden, de meesten in de Verenigde Staten en India. In Amsterdam komt er nu ook zo’n groep: de Ramana Satsanga. Het is een gezamenlijk initiatief van boekhandel Au Bout de Monde en de Garden of Silence. Vier keer per jaar zal er in Au Bout de Monde aan het Singel 313 in Amsterdam een bijeenkomst worden georganiseerd voor degenen die zich met Ramana Maharshi verbonden voelen. De eerste bijeenkomst is op vrijdagavond 30 december 2011 (de geboortedag van Ramana). De volgende bijeenkomsten zijn op 14 april 2012 (de dag van zijn lichamelijke heengaan), 17 juli 2012 (de dag waarop hij zijn belangrijkste spirituele ervaring had) en 1 september 2012 (de dag waarop hij in Tiruvannamalai aankwam, waar hij zijn verdere leven zou blijven).

De bijeenkomst heeft het karakter van een viering. Centraal staan het leven en de inzichten van Ramana Maharshi. Wij vieren de wijsheid die hij ons gegeven heeft en nog steeds geeft. Daarnaast biedt de bijeenkomst de gelegenheid om elkaar te ontmoeten en te inspireren. Onderdelen van deze informele bijeenkomst zijn bijvoorbeeld: een korte stiltemeditatie, het bekijken van een dvd over Ramana, een lezing over een boek van Ramana, een persoonlijk verhaal over Ramana, het zingen van bajans en mantra’s, kortom: het delen met elkaar van de fascinatie voor Ramana. De bijeenkomst duurt ongeveer twee uur en wordt afgesloten met een drankje en een hapje.

Voor meer informatie over deze nieuwe Ramana Satsanga kun je contact op nemen met Au Bout du Monde (tel. 020 6251397, e-mail: info@auboutdumonde.nl ) of de Garden of Silence (Lex van Vorselen, tel. 020 4205734, e-mail: gardenofsilence@xs4all.nl). Er is plaats voor ongeveer 30 personen. De toegang is gratis (vrijwillige bijdrage). Wel graag van te voren opgeven bij Au Bout du Monde. De eerste bijeenkomst is op vrijdagavond 30 december 2011, van 19.30 uur tot 21.30 uur.

29 september 2011

Het Zelf


De waarheid kennen van het eigen Zelf
als zijnde de enige Werkelijkheid,
met haar versmelten en één worden,
dat is de enige, ware Realisatie.

Ramana Maharshi (1879 – 1950)

28 september 2011

Dag van de Stilte - zondag 30 oktober

Zondag 30 oktober is uitgeroepen tot Landelijke Dag van de Stilte. Verspreid over het hele land vinden allerlei activiteiten rond het thema Stilte plaats. 30 oktober 2011 is als datum gekozen omdat op deze dag de zomertijd overgaat in de wintertijd. We hebben dan één uur extra die we aan de Stilte kunnen besteden.

In samenwerking met boekhandel Au Bout du Monde heb ik een bijeenkomst georganiseerd onder de titel Stilte en Innerlijke Verdieping. De bijeenkomst vindt van 11.00 uur tot 13.00 uur plaats in de boekhandel, Singel 313 in Amsterdam. Het programma ziet er zo uit:
- welkom
- lezing door Mirjam van Biemen over haar nieuwe boek In Stilte, waarin zij haar ervaringen beschrijft met retraites in verschillende spirituele groepen
- korte Stiltemeditatie
- lezing Ode aan de Stilte door Lex van Vorselen (Garden of Silence)
- hartcirkel: gelegenheid voor reacties op het thema
- afsluiting: zingen van enkele mantra’s.

Je bent van harte welkom op deze bijeenkomst. Er is plaats voor ongeveer 30 personen. De bijeenkomst is gratis; wel graag van te voren opgeven bij Au Bout du Monde (tel. 020 6251397, e-mail:
info@auboutdumonde.nl ). In aansluiting op deze bijeenkomst kun je deelnemen aan de Stiltewandeling die om 14.00 uur vertrekt vanaf het Museumplein.

2 september 2011

Mediteren

Ramana Maharshi (1879 – 1950) is een groot leraar in de Advaita Vedanta. Dit weblog Garden of Silence is door hem geïnspireerd. Hoewel hij zijn inzichten vooral overdroeg door middel van de Stilte, is ook een aantal van zijn antwoorden op vragen van bezoekers vastgelegd. Hier twee vragen en antwoorden over mediteren:

Vraag: How to meditate?
Ramana Maharshi: Being aware of the Self is the real meditation. When the mind gives up its habit of choosing and deciding, it then turns towards its own real nature. At that time, it gets into the fundamental state. When the ego gets or stays more powerful, entry into this state does not take place.

Vraag: Which is better for me, to gaze at your eyes or your face? Or, should I sit with closed eyes and concentrate my mind on a particular thing?
Ramana Maharshi: Gaze at your own real nature. It is immaterial whether the eyes are open or closed. Everywhere there is only the One Presence, so it is all the same whether you keep your eyes open or closed. If you wish to meditate, do so on the "I" that is within you. It is Atman (the Self). Because it has no eyes, there is no need either to open or close the eyes. When you attain Self-Knowledge, there will no longer be any ideas about the world. If you abide in the state of Reality, it is all the same whether the eyes are open or closed.


23 augustus 2011

De Ziel en het Lied



Hazrat Inayat Khan (1882 – 1927), die in het Westen het soefisme introduceerde, was een begaafd musicus en mysticus. Hij noemde de stem de spiegel van de ziel. De mystieke betekenis van muziek verwoordde hij eens in dit gedicht:

De Ziel en het Lied

God maakte een beeld van klei
en vroeg de ziel
om dit binnen te gaan.
Maar de ziel weigerde
want het is haar natuur om vrij te zijn.

Toen vroeg God aan de engelen
om hun mooiste muziek te spelen
waardoor de ziel het lichaam binnen drong
om de muziek beter te kunnen beluisteren.

Men zegt dat de ziel
bij het horen van het lied
het lichaam binnenging.
Maar in werkelijkheid was dat lied
de ziel zelf.

18 augustus 2011

Siddharta

In mijn studententijd was ik gefascineerd door de roman Siddharta, die nobelprijswinnaar Herman Hesse in 1922 schreef. Siddharta is het verhaal van een Indiase brahmanenzoon die in de tijd dat ook Boeddha leefde, zijn leven wijdt aan het zoeken naar het ware zelf. Na vele omzwervingen, belandt Siddharta uiteindelijk bij de oude veerman Vasudeva. Deze leert hem te luisteren naar de rivier. De stroom van de rivier brengt hem uiteindelijk tot het inzicht in wie hij werkelijk is.
Jarenlang nam ik steevast de stukgelezen roman in mijn rugzak op vakantie mee. Op allerlei wonderschone vakantieplekken in de natuur probeerde ik het geheim van de rivier te ontdekken. Zou ooit het inzicht tot mij komen dat Siddharta aan de oevers van de rivier ontving? Voor mijn laatste verjaardag kreeg ik een nieuw exemplaar cadeau. De nu volgende passage uit het einde van de roman geeft de kern van de wijsheid van Siddharta weer:

“Siddharta luisterde. Hij was nu een en al luisteren geworden, ging er geheel in op, was helemaal leeg geworden, stelde zich geheel open, voelde dat hij eindelijk het luisteren in al zijn finesses beheerste. Het was waar, al vaker had hij dit alles gehoord, al die stemmen van de stroom, maar nu klonk alles hem als nieuw in de oren. Hij kon de stemmen in hun veelheid al niet meer van elkaar onderscheiden, de vrolijke niet van de klagende, de stem van het kind niet van die van de volwassen man, ze waren alle verwant aan elkaar, zowel de droeve klacht van het verlangen als de lach van de wijze, zowel de krijsende woede als het gesteun van de stervende, er bestond geen enkel verschil meer, alles was met elkaar verweven en verbonden, duizendvoudig verstrengeld. En dat alles tezamen, al die stemmen, al die bestemmingen, al dat verlangen, al dat leed, al die vreugde, dat alles was de stroom van al wat gebeurt, was de muziek van het leven.
En toen Siddharta geconcentreerd naar deze stroom, naar dit duizendstemmige lied luisterde, toen hij geen verdriet of gelach meer hoorde, zijn ziel niet meer aan een bepaalde stem bond, en met zijn ik daar niet meer in opging, maar alles hoorde, het geheel, slechts oor voor de eenheid had, toen bleek dat grote lied van die duizenden stemmen één woord te zijn, het OHM: de voleinding. (…)
Op dit ogenblik hield Siddharta op met het noodlot te vechten, hield hij op te lijden. Zijn gezicht bloeide op in het verlicht besef van dat weten, dat vrij is van driften en drijfveer, dat de voleinding kent, dat in harmonie is met de stroom van wat gebeurt, met de levensstroom, zich in lief en leed geheel aan de stroom heeft overgegeven, deel uitmaakt van de eenheid. ”

11 april 2011

Lentestilte


Ook tot mijn eigen verrassing ga ik binnenkort verhuizen naar een nieuwe woning in Amsterdam. Daardoor ben ik de komende lentemaanden druk bezig met het opknappen van de nieuwe woning en met de verhuizing zelf. De Garden of Silence zal pas weer open gaan als de verhuizing achter de rug is. Ik verwacht dat in de zomer.