24 november 2009

Een stille geest....

In zijn autobiografie Van leerling tot meester geeft de Japanse zenmeester Soko Morinaga (1925 -1995) een heldere omschrijving van een stille geest:

“Een geest die werkelijk stil is - en met zo’n geest ben je geboren - is een geest die zich vrij beweegt. Zonder dat hij iets negeert, reageert hij onmiddellijk en enthousiast op alles wat hij tegenkomt. Op alles wat zich voordoet, reageert hij spontaan, maar zonder zichzelf te verliezen. Een geest die werkelijk stil is, geeft voor niets ter wereld zijn vrijheid op en is altijd in staat om zich soepel en ongehinderd van het ene naar het andere te begeven.


Een geest die niets negeert en die zich ook nergens aan vastklampt, verkrijg je niet door oefeningen te doen. Het is een natuurlijke ‘kracht’ waarmee je bent geboren. Zenmonniken zijn mensen die in het klooster gaan met de bedoeling om door het beoefenen van zen die van nature aanwezige kracht op te wekken, die vrijelijk te uiten en hem zo tot levende werkelijkheid te maken.”
Tekening: Didi Overman

23 november 2009

Mountain


Be still as a mountain,
move like a great river.

Wu Yu-Hsiang (1812 – 1880) – T'ai Chi Master

16 november 2009

Rivier


Je kunt de rivier niet oversteken
door alleen maar naar het water te staren.

Rabindranath Tagore (1861 - 1941)

14 november 2009

Spreken is zilver ...

.... en zwijgen is goud. In zijn autobiografie Van leerling tot meester beschrijft de Japanse zenleraar Soko Morinaga (1925 -1995) onder andere zijn eerste ervaringen in een zenklooster. Morinaga werd later abt van het beroemde Daitokuji klooster in Kyoto en hoofd van de Hanazono Universiteit, een universiteit voor boeddhistische monniken. Toen hij net twintig was ging hij in de leer bij Zuigan Roshi. Op een dag was hij aanwezig bij een gesprek tussen Roshi en een leerlinge. Toen deze laatste Soko bij het gesprek wilde betrekken, zei Roshi: “Nee, nee, hij is daar echt nog niet klaar voor om iets te zeggen in gezelschap.” De Roshi was van mening dat je, voordat je in gezelschap het woord nam, eerst helemaal moest weten wie je werkelijk was. Er achter komen wat je ware natuur is, wordt in het zenboeddhisme kensho genoemd. Zolang je geen kensho hebt ervaren, word je niet bevoegd geacht in gezelschap je mond open te doen.

Wanneer je in verbinding blijft met wie je werkelijk bent, ontstaan vanzelf de woorden die er toe doen. Als woorden worden uitgesproken zonder deze achterkant van Stilte, zijn ze doorgaans zonder veel betekenis. De laatste maanden probeer ik om de dingen die ik zeg te laten ontstaan vanuit de stilte. Eerst de verbinding met de Stilte en dan de woorden die zich in de gegeven situatie aandienen. Dat zijn er niet zo veel. Het is een interessant experiment. Ik kan het je aanbevelen.

7 november 2009

Zangen van stilte


Onder deze titel publiceerde Marcel Messing onlangs zijn gedichten over de stilte. In Zangen van stilte worden de diepte en de kracht van de stilte bezongen. Op de achterflap van deze mooi vormgegeven poëziebundel staat dit gedicht:

In het woud der woorden
wandelend langs de bomen van taal
vond ik de weg terug
naar het lang verloren land der stilte
daar waar geen voet ooit
één stap heeft gezet
daar waar stilte zo machtig is
dat ieder woord verpletterd wordt
onder verstild bladerdak.