Afgelopen week ben ik naar een Indiase zang- en muziekweek geweest in het Alandi Retreat Center (http://www.alandi.nl/) in het Limburgse kloosterdorp Steyl. Er werden dagelijks verschillende workshops gegeven: zingen met de Indiase dhrupad-zangeres Ashoka Dhar, ritme met haar zoon Rishab Dhar, muziekinstrumenten met Marijke Koerselman en tai-chi en beweging met Gijs Vorstermans. Het was een hele inspirerende week in Indiase ashram-stijl. De in Kolkata (Calcutta) woonachtige Ashoka Dhar (1946) zingt recht vanuit haar hart. Zij vertegenwoordigt de spirituele zangtraditie in de Indiase klassieke dhrupad-stijl. Zingen is voor haar "like a prayer". Af en toe viel mijn mond volkomen open van verbazing over de schoonheid van haar stem en haar klanken. Prachtig! De eveneens in Calcutta geboren Indiase dichter, schrijver en Nobelprijswinnaar Rabrindanath Tagore (1861 – 1941) schreef eens over zingen het volgende gedicht in zijn bundel Gitanjali, die door Frederik van Eeden in 1912 vertaald is onder de titel Wijzangen:
Als Gij mij zegt te zingen is
het of mijn hart zal breken
van trots: ik zie U in het gelaat
en tranen komen in mijn ogen.
Al wat ruw en wanluidend is in mijn
leven versmelt tot één zoete harmonie -
en mijn aanbidding spreidt
vleugelen als een blijde
vogel die vlucht neemt over zee
Ik weet dat mijn zang U behaagt.
Ik weet dat ik alleen als een
zanger tot Uw aanwezen nader.
Met den rand van de wijd spreidende
wiek mijns gezang raak ik
Uwe voeten – tot waar ik mij
nooit te reiken zou vermeten.
Dronken van zanggeluk vergeet ik
mijzelven en noem U vriend, die toch mijn Heer zijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten