Sinds ik in oktober 2009 met vervroegd pensioen ben gegaan, glijden de dagen zachtjes voorbij. Zij rijgen zich aaneen in onvoorziene vormen. De oude patronen van een werkende man, een pensioenadviseur, een boekenschrijver, een spirituele zoeker, een zanger vervagen gaandeweg. Voor mij ligt het witte sneeuwlandschap. Mijn achterliggende voetstappen worden opgevuld door de gestaag neerdwarrelende sneeuwvlokken. Wat overblijft is dit moment. Van moment tot moment.
De Japanse term voor monnik is 'unsui'. Dat betekent letterlijk 'water en wolk'. De zenleraar NikoTydeman legde de symbolische betekenis ervan eens zo uit: “Zoals water vrijelijk stroomt en zichzelf nergens een dam opwerpt, zoals wolken ongehinderd voortdrijven en zichzelf nooit in de lucht vastzetten, zo beoefent een zenmonnik een leven van onthechting, zonder zichzelf te binden, zonder vaste grond, zonder zich in de geest te vestigen”.
Op 21 maart 2009, het begin van de lente, heb ik de Garden of Silence in het leven geroepen. Deze is geinspireerd door de advaita-leraar Ramana Maharshi (1879 - 1950). Mijn naam is Lex van Vorselen. Silence of Stillness betekent voor mij hetzelfde als de Bron, the Beloved, het Zelf, Energie, Liefde, the Divine e.a. In deze tuin gaan activiteiten plaats vinden die ontstaan vanuit de Stilte of naar de Stilte verwijzen. De eerste activiteit is een virtuele tuin in de vorm van dit weblog. Daarin wordt gaandeweg zichtbaar hoe de Garden of Silence zich ontvouwt. Momenteel liggen mijn activiteiten op het gebied van zingen en op het schrijven van haiku gedichtjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten