Op de openingspagina van de website van de Haagse zangcoach Marius Engelbrecht (www.mariusengelbrecht.nl) staat een mooi verhaal over de Mbuti-pygmeeën:“Bij de Mbuti-pygmeeën bestaat een traditie dat een vrouw, wanneer ze zwanger is, zich terugtrekt met andere vrouwen om samen te bidden, te mediteren en te luisteren, net zolang tot ze het lied van het kind horen. Ze gaan er van uit dat elke ziel zijn eigen unieke kwaliteit heeft en zijn eigen unieke resonantie. Als de vrouwen zich afstemmen op het lied van het kind, zingen ze het hardop. Terug in het dorp leren ze het eerst aan de vader en dan aan de anderen. Als het kind geboren is, komen de dorpelingen bijeen en zingen het voor het kind. Het blijft het lied dat voor hem gezongen wordt om hem te helpen en te steunen, als kind, maar ook verder in zijn leven. Bij ingrijpende gebeurtenissen, bij de puberteitsrite en als hij gaat trouwen, zingen de dorpelingen weer zijn lied. Uiteindelijk, als hij sterft, komen familie en vrienden bijeen en zingen ten afscheid zijn lied.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten