Blijf ‘ik ben’ ervaren zonder woorden,
wees het en wijk er niet van af,
dan zal het verdwijnen.
Pradeep Apte schreef hierbij als commentaar: “De beleving ‘ik ben’ waarnaar je steeds moet terugkeren, is het allereerste dat in je is verschenen. Dat was toen je twee, drie jaar oud was. Hierdoor werd je je bewust dat je er bent. Op dat moment wist je nog niets van woorden of taal. Dat gevoel er te zijn was non-verbaal. Je zult je eraan moeten wijden om die staat weer te pakken te krijgen; je hebt in die staat geleefd, het was de periode waarin ‘ik ben’ ontstond totdat je met woorden leerde communiceren. Keer terug naar die staat en wijk er niet meer vanaf - je moet die staat herleven, slechts dan zul je het doorzien en zal het verdwijnen.”
Scheid consequent en onophoudelijk
‘ik ben’ van ‘dit’ of ‘dat’,
beperk je slechts tot het gevoel ‘ik ben’.
‘ik ben’ van ‘dit’ of ‘dat’,
beperk je slechts tot het gevoel ‘ik ben’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten