.... en zwijgen is goud. In zijn autobiografie Van leerling tot meester beschrijft de Japanse zenleraar Soko Morinaga (1925 -1995) onder andere zijn eerste ervaringen in een zenklooster. Morinaga werd later abt van het beroemde Daitokuji klooster in Kyoto en hoofd van de Hanazono Universiteit, een universiteit voor boeddhistische monniken. Toen hij net twintig was ging hij in de leer bij Zuigan Roshi. Op een dag was hij aanwezig bij een gesprek tussen Roshi en een leerlinge. Toen deze laatste Soko bij het gesprek wilde betrekken, zei Roshi: “Nee, nee, hij is daar echt nog niet klaar voor om iets te zeggen in gezelschap.” De Roshi was van mening dat je, voordat je in gezelschap het woord nam, eerst helemaal moest weten wie je werkelijk was. Er achter komen wat je ware natuur is, wordt in het zenboeddhisme kensho genoemd. Zolang je geen kensho hebt ervaren, word je niet bevoegd geacht in gezelschap je mond open te doen.Wanneer je in verbinding blijft met wie je werkelijk bent, ontstaan vanzelf de woorden die er toe doen. Als woorden worden uitgesproken zonder deze achterkant van Stilte, zijn ze doorgaans zonder veel betekenis. De laatste maanden probeer ik om de dingen die ik zeg te laten ontstaan vanuit de stilte. Eerst de verbinding met de Stilte en dan de woorden die zich in de gegeven situatie aandienen. Dat zijn er niet zo veel. Het is een interessant experiment. Ik kan het je aanbevelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten