14 juni 2010

Het Ego en de Bron

Laatst ondervond ik aan den lijve dat het niet altijd gemakkelijk is om het Ego en de Bron uit elkaar te houden. Wanneer je denkt dat de Bron aan het woord is, kom je nog al bedrogen uit als het toch het Ego bleek te zijn die het hoogste woord had. Eckhart Tolle (1948 - zie foto) heeft hiervoor een – zoals altijd - praktische tip gegeven. Een van zijn leerlingen stelde hem de vraag: How do you know whether a feeling you have is coming from your Ego, or from a deeper source?

Eckhart Tolle gaf het volgende praktische antwoord. “Sometimes it’s not so easy to tell. One criterion you can use is to know, if there is any negativity involved, anger, resentment, irritation, then Ego is present there. If there is no negativity but there is an underlying field of peace, then it arises from a deeper place that is not the Ego. For example, you may be in a situation, and you may feel that suddenly the right thing to do is to leave the situation – whether it’s a relationship, or a place, or a job, whatever it is – you can direct attention to the feeling to see where it’s coming from. Is there any reactivity, or anger in the essential part of that feeling? Or is there just a deep knowing that this is what you have to do, and you do it? There’s a peace that comes with that.

Peace can certainly mean that you take action. It’s a very different energy field out of which this energy flows than “reactive” action which is always associated with Ego. You need a certain amount of presence to know whether there is negativity inside you at any given time, or whether the feeling that arises comes from a deep knowing that “This is what I have to do”.

Negativity is the key, knowing whether or not that is present in you. You need to be present to know whether it’s there or not. If you are identified with negativity, then you won’t even know that there is negativity. To the Ego, a negative feeling is something good. The Ego loves to be angry. It strengthens itself with that. If there is absolutely no awareness, then you won’t even know that you’re in a negative state. And then there’s nothing you can do, you need to wake up first so that you can see “What state am I in right now?” Then the Ego cannot even recognize itself.

For the Ego to be recognized, the awareness needs to have awakened. Then you can observe yourself. The witness, the observing presence needs to be there. Once that’s there, you can recognize negativity, and then you’ll know that’s the Ego. Then the Ego is no longer totally dominating you, and you don’t necessarily have to act on it. You can then have a feeling of anger without acting on it, and simply allowing that feeling to be there, and observing it, how it arises, and how it passes away.

You don’t have to obey what it tells you to do, you don’t have to follow every thought that arises out of that feeling. Vigilance is required for you to know where a feeling comes from. Is it generated by a thought in your head? Then it’s Ego. That’s a helpful little hint, is it a feeling that is generated by some story I am telling myself about my life, about other people, about a situation? Or is it a deeper realization of what is needed in a situation? Whatever it is, the key factor is the witnessing presence inside you. The witnessing presence is the only thing from which the Ego can be recognized.

13 juni 2010

De Londense garden of silence

Na afloop van de recente reĆ¼nie van Nijmeegse politicologiestudenten uit het begin van de jaren zeventig, stuurde oud-docent Ben Schennink mij informatie toe over de Londense Peace Garden. Deze garden of silence is in 1999 geopend door de Dalai Lama en ligt op het terrein van het Imperial War Museum. De tuin wil een bijdrage leveren aan de wereldvrede. In de tuin wordt het belang van een meditatieve houding voor deze wereldvrede zichtbaar gemaakt. De tuin wordt ook Samten Kyil, meditatietuin, genoemd.

De tuin wordt door bezoekers van het Imperial War Museum vaak over het hoofd gezien. Maar ze is een bezoek waard, zeker in relatie tot de exposities van conflicten en geweld in het oorlogsmuseum. De tuin is ook een eerbetoon aan de boeddhistische cultuur. Acht stenen meditatie"kussens" omringen het voornaamste monument in de tuin, de Kalachakra Mandala, die van oudsher wordt geassocieerd met wereldvrede. Vier moderne beeldhouwwerken, die respectievelijk Lucht, Vuur, Water en Aarde voorstellen, zijn in de vier windrichtingen geplaatst. Op een grote pilaar is een boodschap van de Dalai Lama gegraveerd in het Tibetaans, Engels, Chinees en Hindi. De boodschap gaat over een betere communicatie en verstandhouding tussen de verschillende culturen en mensen.

In deze meditatietuin kun je niet alleen van boeddhistische woorden en symbolen genieten, maar ook van een stille wandeling langs prachtige bomen, planten en bloemen uit de Himalaya.

6 juni 2010

Laat mij maar eenzaam gaan

Na afloop van een recent verjaardagsfeest van een gezamenlijke vriend, stuurde de Haagse dichter Gerrit Vennema (zie zijn profiel op http://www.dichttalent.nl/) mij een gedicht over de stilte toe. Het gedicht is verschenen in de bundel Als in Arcadiƫ (2009). De bundel is verkrijgbaar in de boekhandel.


Laat mij maar eenzaam gaan

Laat mij maar eenzaam gaan
langs paden, waar nog groeit
wat door het mensdom reeds is afgeschreven.

Weg van elk stads bestaan,
al wat niet werk’lijk boeit,
het lauw lawaai waardoor men zich laat leven.

Zwijgend te zwerven onder weidse luchten,
van binnen zingend met de aarde zuchten -

Laat mij maar eenzaam staan,
hier waar de stilte bloeit
en zuiv’re klanken worden vrijgegeven.

© Gerrit Vennema